We zijn halverwege!

Lieve allemaal,

Laos viel tegen, Cambodja mee....beter gezegd, bevalt super goed.


In Luang Prabang (Laos) zijn we nog naar een prachtige waterval geweest waar we lekker hebben gezwommen (lees: bommetje) en een fotoshoot hebben gedaan. Na een waardeloze busrut (er waren geen zitplaatsen meer en moesten in het gangpad zitten op een krukje) in Vientiane aangekomen. Eerst Visa voor Laos verlengd en tevens Visa voor Cambodja geregeld. Lekker door de stad gefietst en highlights bezocht. Vientane vinden we allebei leuk. Ook het Boeddhapark was erg mooi. s' Avonds heerlijke cheesecake gegeten in restaurant. Ook in Vientiane de beste fruitshakes van Azie gedronken, met name de mint/lemon shake was fantastisch en de mixed fruit voor ontbijt met 9 verschillende vruchten! In wijnwinkel nog een lekker wijntje geproefd. Wat blijft eten en drinken toch een leuke bezigheid!

De dagen na Vientiane stonden met name in het teken van lange busritten, lang wachten en ziek zijn (Reinier). Nog erg moeten lachen om het Dinosaurus museum in Savannnaket; ongeveer 40m2 met een paar botten en geen Engelse toelichting. Voor de beleefdheid ongeveer 5-10 min rondgelopen, maar het had ook in 1 min gekund. Uiteindelijk via Pakse in Don Det (4000 islands) aangekomen. Leuk bamboehutje aan de rivier, geen electriciteit (dus ook geen fan 's nachts), maar 2 dollar per nacht en leuke buurvrouw die we in de bus hadden ontmoet (Sanne). Met haar een paar dagen opgetrokken. Gezwommen in de rivier, over het eiland rondgefietst (oa naar waterval), getubed in de rivier, gelezen, spelletjes gedaan en verder niets. Helaas ook nog ziek (met name Reinier, maar ook Anne Marthe). Tijdens het rondfietsen is het weer zo leuk om al die zwaaiende en lachende mensen te zien en al die loslopende dieren (varkens, kippen, waterbuffels, honden etc.). In Don Det ook weer Anne en Annerieke ontmoet (hadden we al eerder in Laos ontmoet). Erg gezellig. Fictieve verjaardag gevierd (anders konden we geen taart bestellen) en veel kaartspelletjes gedaan. In de restaurant kun je alles ook in een "happy" vorm bestellen, betaal je iets meer, maar dan krijg je ook wat.... Wij wachten.... Toch maar eens gevraagd of de cake echt wel happy was, bleek niet zo te zijn, miscommunicatie! Ook weer Zweden ontmoet die we ook al eerder in Laos hadden ontmoet.

Nog steeds zwak, ziek en misselijk...., maar op weg naar nieuwe avonturen in Cambodja. De reis naar Cambodja verliep onverwacht goed, zonder problemen (met name de grensovergang van Laos naar Cambodja levert nog wel eens problemen op). Goede bus, goede weg, niet te veel smeergeld aan de grens hoeven te betalen en prima lunch onderweg. In Kratie een motortje gehuurd en naar plek gereden waar de zeldzame zoetwater dolfijnen te zien zijn. Bootje gehuurd en elke minuut wel (spelende) dolfijnen gezien. Helemaal top! Volgende ochtend met aircon bus (de airco deed het en stond ook nog aan!) naar Phnom Penh. Leuk family guesthouse. De mensen hier in Cambodja zijn echt helemaal geweldig. Lachen, zijn weer vriendelijk en behulpzaam. Weer een prettige ervaring na Laos waar de mensen toch wel een beetje tegen vielen.

Omdat ik nog steeds ziek ben, toch maar naar de doktor. Bleek dat er een een of ander bacterie in mijn buik zat. Na wat antibiotica gelukkig eindelijk geen diarree meer en ook weer eindelijk eetlust. Mooie bijkomstigheid is dat ik wat kilo's ben afgevallen. In luxe supermarkt heerlijke (en hele dure) franse kaas, stokbrood en roomboter croissants gekocht om de schade wat te beperken.... Toch wel weer lekker dat Westerse eten. In Phnom Penh naar de indrukwekkende Killing Fields en het Tuol Sleng musuem geweest. Ongelooflijk hoe zo recent (30 jaar geleden) meer dan 2 miljoen mensen zijn vermoord en omgekomen door een verschrikkelijk Regime.

Verder proberen we ons steentje aan dit zeer arme land bij te dragen door verschillende dingen. Nemen veel motorritjes, geven elke dag geld aan bedelaars (die geamputeerde ledematen hebben), hebben twee keer een heerlijke massage genomen bij de Seeing hands (blinde mensen die massage geven) en zijn ook twee keer gaan eten bij het sfeervolle tapasrestaurant "Friends", waar je wordt bediend door straatkinderen die zo een opleiding krijgen om daarna in de horeca te gaan werken. Mooi concept en ook het lekkerste (en duurste) eten dat we tot nu toe hebben gehad. Verder de overige culturele highlights van Phnom Penh bekeken en genoten van de mensen langs de boulevard. Af en toe wanen we ons in een Franse kustplaats.....

Na Phnom Penh naar Kampot gegaan. Weer motortje gehuurd en naar grotten gegaan. Samen met twee Duitsers en wat locale kinderen de grot verkend. Behoorlijk spannend want we moesten heel wat klimmen, springen etc. Volgende dag via de slechtse weg tot nu toe (3 uur gedaan over 41 km) naar het Bokor Hill station. Een verlaten dorpje dat de Franse in de jaren 20 hebben gebouwd. Erg mooi om die verlaten gebouwen (oa groot hotel/casino en kerkje) te zien en er doorheen te lopen. Door de wind en de vochtige lucht zit een rode schimmel op de gebouwen. Tevens prachtig uitzicht over de zee en interessante verhalen over wat er allemaal heeft plaatsgevonden. Recentelijk is tijdens een oud en nieuw feest de zoon van de prime minister hier doodgeschoten tijdens een uit de hand gelopen feestje. Ook leuke Engelsman ontmoet die we ook weer in PP zijn tegengekomen en die we ook weer in Ho Chi Min City zullen ontmoeten.

Na Kampot naar Kompong Thom gegaan. Na veel onderhandelen uiteindelijk een taxi voor twee dagen gehuurd. Wat een verwennerij! Met z'n tweeen een eigen aircon auto met chauffeur. Vanuit hier naar de moeilijk bereikbare tempels van Koh Ker en Beng Malea gegaan. Geweldig. Het echt Indiana Jones gevoel kwam naar boven. Tempels waar we de enige toeristen waren, waar je niet van het pad mag afgaan ivm landmijnen, waar de tempels bedekt zijn door de jungle en waar gemiddeld zo'n 30 toeristen per week komen. Ook in klein dorpje geslapen waar de mensen ons werkelijk aanstaarden en kinderen moesten huilen toen ze ons zagen. Super ervaring!

Nu weer terug in Phnom Penh en even weer genieten van de luxe! We blijken toch echt wel stadsmensen te zijn. Inmiddels een week in hetzelfde guesthouse, moet niet gekker worden.... Morgen beginnen we weer aan een nieuw hoofdstuk en gaan we naar Vietnam waar we ook een goede vriend van mij (Bastiaan) zullen ontmoeten. Jullie horen wel weer van onze avonturen!

Groeten en kus,

Anne Marthe en Reinier