Heerlijk om terug te zijn in Thailand

Dag Lieve allemaal,

Nou, eindelijk een bericht vanuit het land van de glimlach.

Het was best een pittig begin (jetlag van de kinderen, gedoe met de overstromingen, lange reis naar het zuiden, Florine met ontstoken wondjes), maar we hebben onze draai gevonden en genieten van alles!

In Bangkok hebben we vrijwel niets gedaan. Lekker aclimatiseren etc. Wel bizar om hier te zijn. Vanuit de lucht alleen maar water gezien. In Bangkok zelf ook het water de straten zien inlopen (in Chinatown). Het bijzondere is wel dat iedereen lacht, rustig is en zich vooral niet te druk maakt. Verder is het bijzonder rustig op straat. Nog geen file meegemaakt (en voor de mensen die wel eens in Bangkok zijn geweest; dat kan je je eigenlijk niet voorstellen). Ook bijv bij Khao Son Rd vrijwel geen toeristen, kan je gewoon rustig de straten oversteken (waar je daarvoor je leven moest wagen...) etc. Op veel plaatsen is het drinkwater uitverkocht, zijn bepaalde schappen in de supermarkten leeg, staan op viaducten veel auto's geparkeerd op de vluchtstroken (om hoog en droog veilig weg te zetten) en liggen overal plastic zeilen en zandzakken om het mogelijke water tegen te houden.

Ivm verdere dreiging dat het centrum ook mogelijk zou onderlopen, gebrek aan eten/drinkwater, elektriciteit en geen mogelijkheid om de stad uit te komen, hebben we toch maar besloten om snel naar het zuiden te gaan. Daar zijn wij vrijwilligerswerk gaan doen in een heel klein plaatsje bij de Thai Child Development Foundation (kijk maar eens op hun website). Hele mooie, groene en rustige plek met veel lieve en leuke mensen. Je wordt meteen opgenomen in de gemeenschap. Zo zijn we al bij een begrafenis en een huwelijk geweest. Trouwens wel grappig dat er weinig verschillen zijn tussen die twee bijzondere momenten. De hele gemeenschap wordt uitgenodigd en iedereen komt dan eten bij zeer onsfeervolle TL verlichting. Veel mensen gaan na het eten ook direct weer weg. Verschil is wel dat er na een begrafenis wordt gegokt (winst gaat naar de familie voor de begrafenis) en dat bij een huwelijk de karaoke aangaat.....
Ook naar een festival geweest (Loi Khatong) waar we - samen met de andere vrijwilligers - de enige farangs (buitenlanders) waren. Iedereen maakt/koopt bootjes met lichtjes erop en laat die in de rivier los. Prachtig gezicht. Verder veel lampions die worden opgelaten en de miss Loi Khatong verkiezing met kinderen tussen de 4 en 12 jaar! Uiteraard met veel harde muziek, de hele tijd gelul er doorheen, veel TL verlichting en veel plastic stoeltjes.

Bij de stichting werkt Reinier in de morgen (vaak in de groentetuin; zwaar werk) en Anne Marthe in de middag (decoratiewerk, koken, helpen op de special school). De ander is dan lekker bij de kinderen. Zo fijn om veel tijd met ze te hebben! Niet 1 snel verhaaltje voor het slapen gaan, maar rustig 3 of 4 verhaaltjes. En lekker uitgebreid schilderen met Florine, Bregje leren lopen, eindeloos knuffelen, Engelse/Thaise woordjes leren etc. Tegelijkertijd ook wel soms dodelijk vermoeiend om altijd maar met de kinderen bezig te zijn, zeker met een puberende kleuter als Florine........

Gelukkig ook tijd voor leuke uitjes (net 4 dagen naar een prachtig eiland geweest) en tijd zonder de kinderen als ze slapen. We hebben al een aantal mooie en gezellige kampvuren gehad bij het vrijwilligersproject! En het eten, zucht..... Wat genieten we daar weer enorm van. En we denken niet aan ons werk, hebben geen stress en doen alles rustig aan. Daardoor kunnen we ook genieten van het reizen zelf. Bijvoorbeeld naar het eiland. Eerst een lift naar de hoofdweg in het dorp. Dan een lift (achterin een open pickup truck) naar de '
grote stad', dan met een lokaal busje naar de pier, met de langzame boot naar het eiland en achterop de taxi brommer naar ons hutje op het strand. Dat avontuur maakt het zo leuk en de kinderen genieten er ook van (krijgen veel aandacht van de lokale bevolking).

Over een dag over 10 gaan we trouwens richting Hua Hin (strandplaats ten zuiden van Bangkok) om gezellig een paar dagen met de ouders van Reinier door te brengen. En daarna............ Dat is ook nog voor ons een verrassing!

Groeten, tot de volgende keer en dikke kussen van ons