Strand

Lieve mensen,

Tijd voor een update! Vanaf Nong Khai zijn we naar Sukhothai gegaan. Daar zijn we ruim een week gebleven in hetzelfde guesthouse als tien jaar geleden. Toen in 1 dag de tempels langs en door. Nu wisselen we zwembad af met dagje "thuis" en een dagje op pad waardoor we een week doen over wat we voorheen in een dag deden, zelfs als we er al geweest zijn... Wel zijn we ook naar twee andere oude thaise steden geweest. Heerlijk om daar rond te fietsen en te wandelen, vaak zonder andere toeristen tegen te komen. Prachtig in het bos gelegen tempels, waar af en toe de bomen op/over de tempels heen groeien. En om florine veilig achterop te laten zitten, weten de thai altijd wel weer iets te improviseren.... Na de hitte optimaal genoten van een kasteelbiertje, met dank aan de belgische eigenaar van het restaurant!

Vervolgens naar het dorpje Phrae waarvan ik zeker weet dat jullie er nooit van gehoord hebben. Daar zaten we een dag of tien en kregen zelfs een paar dagen bezoek van twee Duitse meiden van het vrijwilligersproject. Veel samen gedaan, maar ook genoten van een middagje samen terwijl zij op Florine en Bregje pasten. Daarnaast helaas een middag doorgebracht bij de tandarts na het breken van mijn kies, er zat een steentje in mijn rijst... Het primitieve van het dorp bleek ook uit het met de hand verfen van de trottoirs. Verder is het mangoseizoen begonnen, zodat we iedere dag mango's eten en vaak als dessert sticky rice met mango halen. Smullen! Ook zit hier een vegan restaurant waar we vele keren hebben gegeten (en eten hebben gehaald voor in het guesthouse), voor 1 tot 1,5 euro per gerecht. 1 groot nadeel van dat veganistische, er wordt geen bier geschonken.... In phrae waan je je trouwens af en toe 100 jaar terug in de tijd, door de vele mooie en oude (teak)houten huizen. En om fit te blijven heb ik een paar meegedaan met de community aerobic lessen in het park. Mooi hoe daar elke dag de dames uit het dorp samen komen om gratis te kunnen sporten. En reinier lekker met de kinderen op het veldje ernaast of in de speeltuin spelen.

Voor mijn verjaardag had Reinier drie nachten geboekt bij een mooi resort in het regenwoud aan een rivier, een massage van twee uur, wat wil een mens nog meer... En de verjaardagstaart werd door het achttallige personeel naar ons gebracht. Verder heeft bregje een nieuwe hobby gevonden, namelijk chillen in de hangmat. Zodra ze dat ding ziet, wil ze erin en zich heerlijk laten wiegen.

Aangezien ons eerste vereiste bij het zoeken naar een guesthouse is dat Bregje er lekker kan kruipen, kwam Roos met de geniale tip om naar het strand te gaan. Strand, dat betekent van Noord naar Zuid Thailand en dat is ver, heel ver. Vliegen kan vaak voordelig maar niet last minute, althans nu niet, het busavontuur kon dus beginnen. We proberen er maar zo naar te kijken als de kinderen doen, leven in het nu, gaan zitten in die bus en niet denken aan het feit dat je daar tien uur later nog zit... Het is afzien, maar ik meen het als ik zeg dat ik er ook van geniet, die kinderen op schoot, slapend of kletsend, knus. Wel nog een tussenstop in bangkok gemaakt. Even met de kids naar de dierentuin. Naar aziatisch gebruik hadden ze ook hier enkele rariteiten, zoals het voeren van vissen met een babyflesje.

Nu zitten we op Koh Yao Noi, een eilandje vlakbij Phuket/Krabi en huren daar een huis dat wel gemaakt lijkt te zijn voor kruipende kinderen, ideaal dus. We hebben een mountainbike tot ons beschikking met karretje erachter voor de twee dames. Een rondje eiland is dan ook groot feest voor hen en wij komen weer aan de nodige beweging. En ondertussen genieten van de mooie uitzichten over zee en rijstvelden met waterbuffels. Florine en Bregje genieten van het strand, voor ons ook eindelijk weer wat tijd voor een boek, daar waren we aan toe. Ongelooflijk hoe florine zich steeds zekerder voelt in het water. Ze rent nu het water in en we moeten erop letten dat ze dat niet zonder haar zwembandjes doet. Doordat we nu een lekker huis hebben, zijn we ook veel thuis en genieten van de huiselijkheid. Florine en ik doen de was met de hand, Reinier stort zich op een rijpe papaya op 5 meter hoogte, we maken zelf ijsjes, hebben twee continue naaktlopers, liggen veel in de hangmat, gebruiken geen sloten voor huis en fiets, moeten binnenkort een oplossing bedenken voor al het afval dat we produceren en nergens kwijt kunnen, hebben te maken met water dat "op" kan zijn, kortom, terug naar de basis en dat voelt goed. Verder prachtig uitzicht op het karstgebergte in zee en worden we elke dag wakker met de mooiste zonsopgangen vanuit ons bed...... Dat is dan weer een voordeel dat bregje zo vroeg wakker wordt.

Jullie lezen al dat het goed gaat. De keerzijde Is dat het soms best zwaar voelt, 24 uur met elkaar en weinig mogelijkheden er even tussenuit te "knijpen" en geen vrienden en familie om even uit te blazen of je ei kwijt te kunnen. Hoewel, dan is er de telefoon...

We missen jullie, soms.
Heel veel liefs van ons!