De beschaafde wereld

Nou jongens, we (of in ieder geval ik & de kids) zijn weer terug in de normale en beschaafde wereld. Bij de New Life Foundation zijn we uiteindelijk 6 weken gebleven. Wat een bijzondere plaats. Ondanks dat we de staff wat vonden tegenvallen, hebben we erg genoten van de andere vrijwilligers, de verslaafden, het werk en alle workshops/activiteiten. Bij de verhalen van de verslaafden ging er een nieuwe wereld voor ons open, waren we vaak geschokt en waren we blij dat ze hun verhaal met ons wilden delen. Een schat van een meid die nergens last van had en nu al 14 jaar lijdt aan de ergste versie van depressiviteit. En dan aan de verslaafden vertellen dat ze hun probleem niet begrijpt omdat zij - de drie keer - bij dronkenschap zich als een vrije vlinder voelt.... Maar ook een jongen van 17 die zijn vriend met doorgesneden keel vond als waarschuwing en nu nooit meer terug kan naar de plaats waar hij vandaan komt. En nog meer verhalen van alcoholverslaafden, drugssmokkelaar, dealer, een jongen die op z'n 10e begon met pijnstillers, op zijn 16e zo'n 60 per dag en tot slot aan de herione ging. En het is zo'n toffe, aardige, sociale gast.....

En de kids zijn hier zo welkom. Iedereen geniet van ze en van hun onschuldigheid, puurheid etc. De kids zijn 4 weken naar een school in Chiang Rai gegaan en daar hebben ze zo van genoten. Lekker met andere kinderen en ze begrijpen zo goed Engels en vooral Florine spreekt al heel wat Engels. Ze praat met andere toeristen en af en toe ook tegen ons. Zo leuk! En als 1 van ons ze naar school heeft gebracht, blijven we in de stad om even lekker vrij te zijn. Naar de shoppingmall, lekkere koffie drinken, sandwich voor lunch, bioscoop, massage...... Echt genieten! En bij New Life lekker met klei bouwen, brood maken, elke dag mango's eten (het was oogsttijd en er waren daar veel mangobomen), een feestje bij het zwembad met fruitshakes, veel ping pong spelen (kennen jullie nog rond de tafel?) etc.

Daarna even een paar dagen in Chiang Mai. Wat een heerlijke plaats en zo relaxed. En genieten van de westerse dingen (moet ook een beetje 'aansterken', want ben 9 kilo afgevallen), zoals pizza, patat en vlees. Na drie dagen bijtanken op naar het volgende project, Pun Pun. Een gemeenschap/organic farm waar ongeveer 15 mensen permanent wonen en het hoofddoel 'seed saving' is. De zaden gebruiken ze om groenten en fruit te verbouwen, maar ook om uit te delen. Het ligt zo'n 50 km van Chiang Mai in een dorpje met ongeveer 200-300 man. Moesten we daar met de kids en alle bagage over een dammetje tussen de rijstvelden door..... En Florine die met fietsje en al in de blubberige net geplante rijst viel. Maar verder echt de meest relaxte, veilige, vrije plaats die je je kunt voorstellen. We hebben hier 4 weken gewoond in een leuk huisje, door de mensen zelf gebouwd met klei. En overdag werken we in de tuinen, helpen we in de keuken, planten we nieuwe bomen, planten rijst, snoeien de bomen/planten langs de paden, wieden we onkruid, halen we zaden uit groenten en fruiten, doen de zaden in plastic zakjes etc. En verder genieten we van de heerlijke shakes (chocola, banaan met cocosmelk, ananas met lime en honing, avocado) en het heerlijke eten dat wordt gemaakt met de producten van het eigen land. We hebben hier ook een driedaagse kookcursus gedaan, waarbij we veel hebben geleerd, geproefd en gelachen! Ook bijzonder dat hier een groep van 20 monniken kwam voor een workshop. Een hele open en progressieve groep waarmee we interessante gesprekken hebben gehad en die een bijzondere sfeer meebrachten. Verder ook leuk dat de bewoners hier Thai zijn. Daardoor zijn dingen anders en vooral relaxter geregeld dan dat Westerse mensen dat zouden doen..... En er leven hier ook andere kinderen (en bij een project hiernaast), zodat de kids lekker met andere kinderen kunnen spelen, ten minste zo lang het goed gaat. Op Thaise manier een verjaardag vieren is ook een beleving en het valt ons op dat de mensen hier zo gepassioneerd zijn. Het idee is: 'life is easy, why do we make it so hard' en je hoeft maar een paar uur per dag te werken, maar sommige mensen werken hier rustig 10 uur per dag, 7 dagen per week en dat uit vrije wil en omdat ze het zo leuk vinden. En je wordt niet scheef aangekeken als je maar een paar uurtjes werkt.

We genieten van het primitieve en zijn gelukkig ook heel wat gewend, maar geen airco bij 35+ graden, geen warm water om te douchen en bijna elke dag dat we een slang zien, doet ons ook beseffen hoe lekker comfort kan zijn..... Gelukkig is het regenseizoen nu begonnen en koelt het daardoor af en toe lekker af.

Nu weer in de beschaafde wereld, behalve Anne Marthe dan. Zij wilde heel graag een 10 daagse stilte meditatie doen in een klooster, altans tot de eerste dag. 'S avonds belde ze me op hoe vreselijk het was; niet praten, geen oogcontact, na 12.00 niet eten, alleen slapen tussen 22 en 4, geen boek, geen telefoon (die ze wel heeft 'meegesmokkeld') en de hele dag mediteren.... En dan ook nog eens de kids missen. Gelukkig heeft ze niet opgegeven en gaat ze de uitdaging aan. Het gaat nu beter en wie weet houdt ze vol. Wat kunnen we dan trots op haar zijn! En ook een beetje op mij, want het is best pittig om in je eentje 10 dagen met de kids te zijn..... Ik trakteer me dan ook elke dag op een cocktail en we zitten in een mooie boutique met zwembad!

Nou goed, tot zover maar weer en heel veel liefs, Reinier